W jaki sposób Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli przyczyniają się do rozwoju duchowego rekolektantów?
Jaki jest związek poszczególnych tygodni rekolekcji ignacjańskich z klasycznymi etapami rozwoju duchowego?
Jaką wizję rozwoju duchowego miał św. Ignacy?
Książka “W poszukiwaniu wewnętrznej przemiany” jest próbą odpowiedzi na powyższe pytania.
Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli to forma rekolekcji przeżywanych w milczeniu z pomocą kierownika duchowego. W naszym kraju już od lat 80. XX wieku odprawiają je nie tylko jezuici, ale i szerokie rzesze duchownych z innych wspólnot oraz osób świeckich.
Cztery tygodnie Ćwiczeń, zgodnie z zamysłem ich autora, wpisują się w tradycyjny dla duchowości chrześcijańskiej podział na trzy drogi rozwoju duchowego: oczyszczającą, oświecającą i jednoczącą. Porównanie ignacjańskiej propozycji rekolekcyjnej z klasycznymi dla duchowości etapami rozwoju pozwala wydobyć oryginalność myśli św. Ignacego, jak również odkryć tajemnicę niezwykłej skuteczności formacyjnej jego Ćwiczeń. Widać to zwłaszcza z perspektywy współczesnej wiedzy psychologicznej.
Okazuje się bowiem, że kierownictwo duchowe, jakie proponuje św. Ignacy, zawiera w sobie ważny element terapeutyczny. Dopiero kilka wieków później taką formę pracy odkryły i zaczęły stosować wyrastające jak grzyby po deszczu różne szkoły psychoterapii.
Same Ćwiczenia nie ograniczają się jednak tylko do terapii, choć uzdrowienie wewnętrzne także jest wpisane w ich dynamikę. Główny cel, jaki stawia sobie ich autor to takie uporządkowanie uczuć rekolektanta, aby służyły one w jego drodze do Boga, a to już jest cel wybitnie duchowy.
Wznowienie książki “Misterium wewnętrznej przemiany” wydanej pierwotnie w 2003 roku. Obecne wydanie pod nowym tytułem: “W poszukiwaniu wewnętrznej przemiany” pojawia się w czasie, kiedy po raz pierwszy w historii Kościoła papieżem został jezuita. W tym wyjątkowym kontekście historycznym niniejsza książka staje się również okazją do poznania duchowości, w jakiej został ukształtowany papież Franciszek.
Recenzje:
Analiza tekstów św. Ignacego i współczesnych autorów jezuickich pozwoliła autorowi ukazać nowe możliwości, jakie kryją się w rekolekcjach ignacjańskich interpretowanych w kluczu psychologicznym i psychiatrycznym. Niezwykle cenne jest osobiste doświadczenie autora, które nadaje jego analizom moc przekonywania. Czytany tekst sprawia wrażenie, że obcujemy z żywą osobą.
ks. dr hab. Jan Machniak
Autor wykazuje dobrą znajomość książeczki Ćwiczeń duchowych, popartą osobistym doświadczeniem. Tak więc poznajemy autora jako dobrego teologa, zaznaczam świeckiego, jako znawcę i praktyka Ćwiczeń duchowych św. Ignacego.
o. dr hab. Marek Sokołowski SJ
Cezary Sękalski jest nie tylko teologiem i teoretykiem Ćwiczeń, ale również świadkiem Bożego działania w praktyce rekolekcyjnej. Książka stanowić może pomoc zarówno w osobistych poszukiwaniach duchowych czytelników, zwłaszcza zainteresowanych rekolekcjami ignacjańskimi, jak i w prowadzeniu ćwiczeń z teologii duchowości i psychologii życia wewnętrznego.
ks. dr Mirosław Cholewa (“Pastores”)
Zobacz także: List od czytelnika.
