naiwna dobroć

Nadmierna dobroć. Taka, która rozdaje się wszystkim potrzebującym bez żadnych warunków wstępnych. Bez sprawdzania, czy ktoś jej nie wykorzystuje. Bez rozeznawania, czy to, co oferuję, jest naprawdę komuś potrzebne, czy też nie. Czy jest to tylko marzenie o świętości, czy też wizja realistyczna psychologicznie?

Poznański „Przewodnik Katolicki” zamówił u mnie dwa teksty do numeru świątecznego. Pierwszy jest zatytułowany „Święty Józef na kozetce”. Analizuję w nim literackie wyobrażenia o świętości, które w pewnych punktach mijają się nieraz z realizmem psychologicznym.

 

 

 

(więcej…)