Etapy przeżywania żałoby
(fot. cs)
Żałoba to nie tylko czarny strój albo wstążeczka przyszyta na klapie marynarki. Zresztą dzisiaj kultura zmienia się tak szybko, że tamte symbole w niektórych środowiskach odchodzą w przeszłość. Pod nimi jest jednak coś, co łączy raczej wszystkich ludzi: przeżycie straty, które ma swoją określoną dynamikę.
O bólu osamotnienia chyba najlepiej piszą poeci i autorzy tekstów piosenek, bo jedynie sztuka potrafi oddać tyle myśli i uczuć, które łączą się z odejściem bliskiej osoby. Każde, ale szczególnie te nagłe utraty wywołują zwykle burzę sprzecznych ze sobą emocji, w których trudno się zorientować i znaleźć jakiś jeden sensowny kierunek. To z kolei próbują uporządkować psychologowie. I tu zwłaszcza klasyczne dziś prace Elisabeth Kübler-Ross, terapeutki i psychiatry okazały się nadzwyczaj pomocne. W oparciu o te dwie perspektywy: artystyczną i naukową spróbujemy prześledzić proces przeżywania żałoby.